papier — m IV, D. u, Ms. papiererze; lm M. y 1. «materiał w postaci wstęgi lub arkuszy otrzymywany w wyniku procesu produkcyjnego z włókien, głównie roślinnych, z odpowiednimi dodatkami» Papier pakowy, listowy, rysunkowy, afiszowy, nutowy, maszynowy,… … Słownik języka polskiego
depozyt — m IV, D. u, Ms. depozytycie; lm M. y «umowa, na mocy której osoba, instytucja przyjmuje na przechowanie cudzą rzecz ruchomą; przechowanie; pieniądze, papiery wartościowe, przedmioty złożone do przechowania (w banku, w sądzie, w zastaw, jako… … Słownik języka polskiego
wartościowy — wartościowywi, wartościowywszy 1. «odnoszący się do wartości materialnej; mający dużą wartość pieniężną; drogi, kosztowny» Przedmioty wartościowe. Wartościowy zegarek. ∆ ekon. Papiery wartościowe «różnego rodzaju akta, pisma urzędowe, np. akcje,… … Słownik języka polskiego
deponować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, deponowaćnuję, deponowaćnuje, deponowaćany {{/stl 8}}– zdeponować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostawiać na przechowanie rzeczy wartościowe (zwłaszcza pieniądze i kosztowności) : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bankowy — bankowywi «wchodzący w zakres działalności, czynności banku, związany z bankiem» Operacje bankowe. Dług, kredyt bankowy. Pożyczka bankowa. Pracownicy bankowi. ∆ Wkłady bankowe «wkłady pieniężne na rachunku bieżącym w banku, także kruszce, papiery … Słownik języka polskiego
emitować — ndk a. dk IV, emitowaćtuję, emitowaćtujesz, emitowaćtuj, emitowaćował, emitowaćowany 1. «puszczać, puścić w obieg pieniądze, papiery wartościowe, znaczki pocztowe» Bank emitował nowe banknoty. Poczta emitowała serię znaczków. 2. «nadawać, nadać… … Słownik języka polskiego
kursowy — przym. od kurs (zwykle w zn. 1, 4 i 5) a) w zn. 1: Karta kursowa dla kierowcy. b) w zn. 5: Szkolenie kursowe. Ośrodek kursowy. c) w zn. 4: Papiery wartościowe ulegają wahaniom kursowym … Słownik języka polskiego
nisko — niżej przysłów. od niski (tylko w zn. 2 6) a) w zn. 2: Tereny nisko położone. Nisko zawieszona lampa. Nisko lecący samolot. Zachodzące słońce było już nisko. Mieszka o piętro niżej. Schylić się nisko … Słownik języka polskiego
poręczenie — n I 1. rzecz. od poręczyć. 2. lm D. poręczenieeń praw. «umowa pisemna zawierająca czyjeś zobowiązanie się wobec wierzyciela do wykonania zobowiązania dłużnika w razie, gdyby ten go nie wykonał» Złożyć poręczenie za kogoś. ∆ Poręczenie majątkowe… … Słownik języka polskiego
procentować — ndk IV, procentowaćtuje, procentowaćował «przynosić odsetki (procenty), dawać zysk, dochód w postaci odsetek (kwot procentowych); w szerszym znaczeniu: przynosić w ogóle korzyść materialną» Procentować dobrze, źle. Kapitał procentuje.… … Słownik języka polskiego